Bilmeden gelmiştim anam anam Bozyer köyüne Kara gün karşımda durmuş ağlıyor of Yürü yalan dünya doymadım sana Ömrün nihayete ermiş ağlıyor oy De deyim oy ne deyim oy kader
Bozyerin etrafında anam anam Bağlar höyükler höyükler of Dilim dönmez anam diye sayıklar oy Toprağa mal oldu kaytan bıyıklar Kirpikler ümidin kırmış ağlıyor oy De deyim oy ne deyim oy kader
El attım döşüme anam anam Vay anam noldu İki avcumada al kanım doldu Körpe yavrularım babasız kaldı Oturup boynunu burmuş ağlıyor oy (Hısım akrabayı dermiş ağlıyor) De deyim oy ne deyim oy kader
Nazlı bir insandım anam anam Değildim efe Kurudu dillerim varmadı of'a (of of) Haber gitmiş arkadaşım (Berçenekli) Şerif'e Sazını döşüne burmuş ağlıyor oy |
|
|