Ah u feryat eder gülün dalında Bülbülün feryadı zarı vatandır Derd ü hasret koymuş kendi halinde Her garibin öz efkarı vatandır
Beni gurbet ele düşürdü kısmet Ne tükenmez hasret bu nasıl kısmet Kimseye yar olmaz diyar-ı gurbet Herkesin sevdiği yarı vatandır
Gedai gurbete düşse bir insan Gitmez hayalinden vuslatı cinan Yeri gülşen olsa gülse her zaman Fikri zikri yine dar-ı vatandır |
|
|