Uyup bu dünyaya bel bağlayanlar Canını ateş ile dağlayanlar Atlas kumaş giyip şal bağlayanlar Dünyadan beş arşın bez aldı gitti
Ne ile açılır cennetin deri Oynamaktır güzellerin hüneri Kaybedince ala gözlü dilberi Ehli aşk olanlar söz aldı gitti
Kırklar meclisinde ezilir çile Yel estikçe dünya olur zelzele Yavaş yürü biz de yetek menzile Çoğunun menzili azaldı gitti
Güzün son ayında bozulur bağlar Kızılırmak gene durmadan çağlar Bu Aşık Serbesti af diye ağlar Aşkın ocağından köz aldı gitti |
|
|