Baydığın başında duman ırımaz Arap at yorulur da gönül yorulmaz Benim yarim bu yerlerde bir tane Arasam dünyayı dengi bulunmaz
Yıkıldı duvarım kaldım avara Kadir mevlam işlerimi onara Sallanı sallanı eski pınara Gelen yosma benim olsa gerektir
Derdimi yüklesem arap atlara Gözyaşım dökeyim yeşil otlara Seni beni yaradanı seversen Nasıl dayanayım ben bu dertlere
Yüce dağ başının bir yanı yoldur Doldur suna boylum destini doldur Yolunun üstüne tatıp uyursam Kaldır suna boylum sen beni kaldır |
|
|