Has bahçede biten bir gül uğruna Bülbül gibi almış ahu zar beni Özümü yandırdım aşkın narına Bundan sonra kabul etmez har beni
Bir güzel sevmişem hublar içinde Emsali bulunmaz Çin u Maçin'de Anadan doğmayım dört dağ içinde Üşütmez etraftan yağan kar beni
Bir kerece gelmiş oldum cihana Bu aşkın elinden ben yana yana Bir Dertli Divani diyerek bana Kendine bağladı güzel yar beni |
|
|