Gönül tohumunu boz taş üstüne Mahsul alamazsın ekme boşuna Üfleyip püfleyip doksan dokuzu Bir yarar sağlamaz çekme boşuna
Can tutma kafeste bırak hür olsun Görmediğin gördüm deme sır olsun Yanlış işe mürşit olsun pir olsun Divan durup boyun bükme boşuna
Varlığında o girenler koluna Yoksul düşsen ayak basmaz çuluna Vefasız duyarsız dostun yoluna Ağlayıp gözyaşı dökme boşuna
Şen ki hiçbir işe yaramıyorsan Özünü yerlere seremiyorsan Gelişen tekniği göremiyorsan İsraf edip ışık yakma boşuna
Mahmut Erdal hakka bağla özünü Kendini bilmezden çevir yüzünü Eşin bile dinlemezse sözünü Dert edip kafana takma boşuna |
|
|