Gönül gitmek ister dost illerine Ve lakin aduden ara bulunmaz Çıkıp divanına hoş dillerine Halim arzetmeye sıra bulunmaz
Çıkıp divanına ağlayamadım Bir kere derdimi söyleyemedim Gaziler yaramı bağlayamadım Ben gibi bir bahtı kara bulunmaz
Nazar kıl bendene zülfü siyahim Ah ettikçe arşa çıkar fizahım Kapında gedalar çok amma şahım Ben gibi ciğeri pare bulunmaz
Dost kendini aşıklara övdürür Keman ebruların yıkar ağdırır Niceleri sevdasına yeldirir Böyle bir telleri cura bulunmaz
Pervane'm derdimi söylemem ele Kendi tecellamdır düştüm bu hale Yareme bir merhem kendimden ola Sair tabiplerden çare bulunmaz |
|
|