Cemile sevdiğim bana küstün mü Unuttun mu kır beygirin üstünü Yavıyıdım yar elimden ayrıldım Bilemedim düşmanımı dostumu
Tehlikedir düşmanlardan hayatım Berat oldu mahkemenin nayeti Şahan’ınan Cemile’nin yoluna Konağa döküldü köyün heyeti
Firenk olur caminin anahtarı Üç yüz dirhem kiloların kantarı Konağa döküldü gelin yoluna Pörneklinin teşkilatı muhtarı
Konaktaki oturanlar kadı mı Paftun koydun kır beygirin adını Aldılar elimden nazlı yarimi Otuz günde alamadım tadını
Sağlam olur yarim konağın örkü Buğday mı ekiyor sandıklı çarkı Hesap ettim defterlere sığmadı Cemile geline yakılan türkü
Cemile’dir nazlı yarimin adı Oğul ballarında yok idi tadı Çıkarınca ireyisin önüne Efendim cebrile getirdi, dedi
Kırepdöşen saya giydin mi idi İlk kocanın adı seydi mi idi Bir ay durdun nazlı yarim yanımda Düşman günlerini saydı mı idi |
 |
|