Yoluma serdiler çöğür dikeni Çıplak ayağını sürü dediler Yığdılar önüme olanca derdi Bir kürek verip de kürü dediler
Araya araya bulsam yerimi Bana bırakmazlar kendi serimi Nesimi misali yüzüp derimi Sırtıma sararak sürü dediler
Her nereye gitsem adın anardım Soğuk sular akan berrak pınardım Ormanda dalları yeşil çınardım Köklerimi kesip kuru dediler
Dik tuttum başımı açık alnımı Af ettim aldatıp kaçan kanlımı Beni derde salan deli gönlümü Avucuma koyup eri dediler
Yiğit gibi kara bağrım açmazdım Yanmasaydı içim yaram deşmezdim Kıymetliydim her an elden düşmezdim Bir kenara atıp çürü dediler |
|
|