Aranların vesf-i halın söyleyim Süsen sünbül ireyhana dönmüşdü Gızılgül açılıb bülbüller ötür Çayır çemen gülüstana dönmüşdü
Ele ki yaz getdi çevrildi yaya Gün buluddan çıhdı döndü yaloya Beyler su vermedi Torpaggalaya Daş ağaclar ol nirana dönmüşdü
Musurman dost deyir haydi aşina Heç bir kimse bahmır öz gardaşına Deste deste yığılardır başına Bir yohsul biçini hana dönmüşdü
Ağasına gan uddurur ireşber Yalvarmagdan yeri yohdu bir teher Arpanın gılçığı misal-i şeşber Her bir sünbül bir ilana dönmüşdü
Ne cefalı bir ağaya vezirdi Mene yazdan deyib fehlen hazırdı Men gelende atın terkin ezirdi Yollar tamam toz dumana dönmüşdü
Erşe dayag oldu Hüseyn'in sesi Garalardan gelir dad-i iresi Köyşenin bürküsü günün istisi Gölmelerin suyu gana dönmüşdü |
|
|