Elleri koynunda pınar başında Almanya'ya doğru bakar bir gelin Yedi çocuğu var dördü peşinde Feleğe dişini sıkar bir gelin
Zavallıya hayat olmuş işkence Ona zehir olmuş zevk ü eğlence Dışarıdan bir erke sesi duyunca Postacı zanneder çıkar bir gelin
Sorunca derdini söylemez dili Yirmibeş yaşında bükülmüş beli Hatıra aldığı kirli mendili Gözünün yaşıyla yıkar bir gelin
Yıkık avlusuna hasır sererek Körpe yavrusuna göğüs gererek Yıldızlarda haber var mı diyerek Akşam dam üstüne çıkar bir gelin
Çaresi yok derdi düşmüş derine Uykusu yok hasret vurmuş serine Kemerini vermiş borcun yerine Belini iplikle sıkar bir gelin
Aylar geçer senesinden habersiz Kitap okur manasından habersiz İplik düşmüş iğnesinden habersiz Dikeceği yerde söker bir gelin
Gücü yetse kanunları bozarmış Kazma alıp toprakları kazarmış Küçük oğlu babasına benzermiş Umutla yüzüne bakar bir gelin
Reyhani der gel bu gelini kına On yıldır elleri görmemiş kına Sofrada Mehmed'i gelir aklına Çorbayı yemeden döker bir gelin |
|
|