Ezeli ervahtan levh-i kalemden Dünyanın cevrinden bezdim giderim Devrildi devranım geçmede çağım Destimi dünyadan çözdüm giderim
Yüce dağbaşında gezermiş uğru Güllü bahçelerde ötermiş muğri Her kime bakarsan azalmış doğru Çoğundan bir hile sezdim giderim
Bulali der yar gülünü koklarım Felek kandıyla bağrım oklarım Madenimi pek kıymetli saklarım Götürüp sarrafa bozdum giderim |
|
|