Gam yiyip gam çekme divane gönül Fani dünya bir insana kalmadı Sedd-i İskender'e Rüstem-i Zal'a Ali gibi aç aslana kalmadı
Onun hükmü adalette kalırdı Her canlının lisanından bilirdi Kuşlar bile divanına gelirdi Davut oğlu Süleyman'a kalmadı
Cesimi düşmüştür ah ile zara Gerede uzaktır ermedim yara Yüzerler bedenden çekerler dara Bu ceset mülk olup cana kalmadı |
|
|