Gönlüm efkar dolmuş yatmış inliyor Bir ah u zar oldum kader yüzünden Mahzun olmuş hasret ile dinliyor Gör ah u zar oldum kader yüzünden
Hep güllerin soldu bahçemde bağım Ne belli ölüyüm ne belli sağım Sabır ile şükür oldu durağım Sor ah u zar oldum kader yüzünden
Hissiz olan bilmez dertli halinde Mekan tutmuş herkes kendi işinde Bu kaderin nasıl yandım elinde Nar ah u zar oldum kader yüzünden
Takdirden kaderim talihsiz gelmiş Vurmuş bu bağrımı yaralı kılmış Biçare gönlümün bu aşkı sönmüş Zar ah u zar oldum kader yüzünden
Ey seni gidi insafsız bu kader İçime doldurdun bin türlü keder Bu Müslim Seyrani gariplik eder Zar ah u zar oldum kader yüzünden |
|
|