Gönül hiç usanmak yok mudur sende Bahar yazın geçti kışlanmadın mı Bu kadar dolaştın el kapısında Kimseden döğülüp taşlanmadın mı
Gönül ne ağlarsın sen için için Bir kimse bilmez mi nedir bu suçun Yüklenmiş katarın gidiyor göçün Sen bu viraneden hoşlanmadın mı
Zülali der gönül sırran erilmez Bulanmış çayların akar durulmaz Meğer doğru derler gönül yorulmaz Altmışını geçtin usanmadın mı |
|
|