Gönül kuşu uçtu gitti havaya İn gönül dedim de indiremedim Aşıp gitti karlı dağlar başından Dön gönül dedim de döndüremedim
Aleme vezirsin sultansın kendin Aç dedim açmadın ak göğsün bendin Ahuya gönül verip geri döndün Gönül sana akıl erdiremedim
Hüma kuşu gibi yüksek uçarsın Pervaz vurup tercümanı geçersin Binbir türlü dala konup göçersin Gönül sana bir mekan bulduramadım
Karacaoğlan eydür nedir çare ya Cerrah neyler yürekteki yaraya Gönül düştü şimdi kaşı karaya Akar çeşmim yaşım dindiremedim |
|
|