Kahretmiş yıllara saçı ağarmış İnsanın ömrünü o mu sağarmış Bilemem başına kar mı yağarmış Zerreyi zevalda gören insanın
Oysa yüreğinde sevgi bir nehir Dostluğa barışa açılmış şehir Alleri hünermiş gözleri mahir Zerreyi zevalde gören insanın
Oturup ömrünce yanı başına Çorap mı öremiş kışın başına Hile yapılır mı köşe taşına Zerreyi zevalde gören insanın
Der İlhami dosta yürek bağımı Seyranına açtım gönül dağımı Sol yanım hasettir saldım sağımı Zerreyi zevalde gören insanın |
|
|