Bundan öte neresinden bakarsam Bütün alem bir görünür gözüme İnsan rengi ayıran bu insanlar İçten içe hor görünür gözüme
Sevgiyle birleşir mutlak beş duyu Sevgisiz bir yaşam karanlık kuyu Bir parmak aksa da sevginin suyu Yüreğimde gür görünür gözüme
Yağmur olup yeryüzüne yağamam Yeter artık ben boynumu eğemem Bu dünyada bir yerlere sığamam Dağlar taşlar dar görünür gözüme
Kollarım suların dinginlerini Sevda yarasının yangınlarını Sorarım Deniz’in enginlerini Anladıkça sır görünür gözüme |
|
|