İçimdeki çağlayan kurumadan gel Mevsimler bahardan Kış'a dönüyor Ömrümün yazı senmişsin meğer Sensiz bedenim değil Ruhum ölüyor
Yorulmuş bedenim Hasta gibiyim Dertliden de öte Yasta gibiyim Yolu yoktur ki Dost'a gideyim İçten içe bu beden, beden çürüyor
Bir kere de olsa yalvartmadan gel Kısıldı sesim Ağzım kuruyor Ömrümün yaz'ı Senmişsin meğer İsmini anmazsam Dilim kuruyor
Yorulmuş bedenim Hasta gibiyim Dertliden de öte Yasta gibiyim Yolu yoktur ki Dosta gideyim içten içe bu beden beden çürüyor |
|
|