Nedir benim melül mahzun gezdiğim Ağlayıp yandığım hep senin için Ciğerimi delik delik deldiğim Ağlayıp yandığım hep senin için
Yandırdın odlara düşürdün nara Ciğer büryan oldu yüreğim yare Lokman ele geçse bulunmaz çare Yanıp yakıldığım hep senin için
Canım intizarda gözüm yollarda Beni Mecnun edip koydun çöllerde Diyar-ı gurbette garip ellerde Ağlayıp yandığım hep senin için
Fedai der böyle imiş kaderim Dünya benim olsa şad olmaz gönlüm Hep senin içindir eğridir boynum Ağlayıp yandığım hep senin için |
|
|