Hey ağalar benim nem var ellerden Benim ağladığım kendi halimdir Bir güzeli bir hoyrata verecek Ta ölünce o güzele zulümdür
Şurda bir dana ehl-i dil gelse Her kişinin gönlündekini bilse Bir kişinin sevdiğini el alsa Ele birgün ona hergün ölümdür
El ne bilsin aşıklığın halinden Demek ister yarin taze gülünden Ağyar ile müddeinin elinden Benim ciğerciğim dilim dilimdir
Sabahleyin üstümüzden geçersin Dertli gönüllerin derdin açarsın Bu Hasan Dede'mden niçin kaçarsın Demedin mi Hasan Dedem kulumdur |
|
|