Dört mevsim çevirmiş dört yanımızı Kış zerre zerredir karlar içinde Yaprak yaprak güler ağaçlarda yaz Bahar çiçek çiçek kırlar içinde
Kemiklerin gücü ancak etince Ağaçlar kuruyor vade bitince Gez dolaş, sus bağır hürriyetince Bir yerin olmalı yerler içinde
Al çiçekler çıkıyorken yarına Al taneler bir kabukla koruna Zarları da konmuş aralarına Bu gizli el kimin narlar içinde
Kaynağı bitince kuruyor dere Gidenler dönmüyor böyledir töre Bir dünya gizlidir kendine göre Alından damlayan terler içinde
Gözümüz de şu dünyanın neyinde Seneler saplanıp kalmış beyinde Hayat ilçesinin kader köyünde Sıkışıp kalmışız surlar içinde |
|
|