Keklik gibi kanadımı üzmedim Doya doya bu dünyada gezmedim Beş yavrumun hiç birinden bezmedim Al kanlar içinde kaldım gel beyim
Al kanlar içinde oldu bu yazı Bunu eşidenler ağlasın bazı
Akşam oldu makineye oturdum Beş yavrumu yatağıma yatırdım Beşini de kızıl kana batırdım Al kanlar içinde kaldım beyim
Aklıma düşende bu kara yazı Bunu eşidenler ağlasın bazı
Penceremin perdeleri dürülmüş Kanlı eller duvarlara surülmüş Beş yavrumun kafaları yarlmış Al kanlar içinde kaldım gel beyim
Aklıma düşende sızlar yüreğim Nerelerde kaldın ah Mehmet Beyim
On örük saçımı elimle ördüm Başıma geleni rüyamda gördüm Mehmed Bey şehirden geliyor sandım Al kanlar içinde kaldım gel beyim
Düşmanlarım bacalarda gezdiler Mehmud Beyin gittiğini sezdiler Beş yavrumu bir sıraya dizdiler Al kanlar içinde kaldım gel beyim |
|
|