Kara kuyular derindir Burda kalır madenciler Ücreti bir aferindir Zehir solur madenciler
Bir de kara yüzleri var Yaşamdan hayli uzak Kömür gibi kadere bak Bilmem n'olur madenciler
Grizu gelir uykuda Nice canlar yuta yuta Biz cennet'te, o uykuda Toptan ölür madenciler
Dile kolay kuyu dibi Salınır gezer sağ gibi Bin senelik maden gibi Fosil olur madenciler
Yeryüzünde sevda güzel Derinlerden selam eder Bu dünyadan kömür gider Duman gelir madenciler
Der Mahzuni kuyu dardır Bize kolay o'na zordur Bir onurlu teri vardır Bunu bilir madenciler |
|
|