Maraş Maraş derler bir büyük Maraş Döşeğim kutnu da yorganım kumaş Al kanlar içinde can veren kardaş Bize mesken oldu Maraş illeri
Maraş'ın önünde bir sürü koyun Eşildi mezarım ılıdı suyum Kefene sığmıyor şu selvi boyum Bize mesken oldu Maraş illeri
Maraş'a vardım da sığmadım hana Doğurmaz olaydın sen beni ana Kimsem de yoktur ki derdime yana Bize mesken oldu Maraş illeri
Kömüşlerim de gelmiş yağlayamadım Kır atım boşanmış bağlayamadım Gitme yavrum dedim eğleyemedim Bize mesken oldu Maraş illeri
Bir dikme de diktim bitiremedim Dikmenin dibinde oturamadım Gitme Ali'm dedim getiremedim Bize mesken oldu Maraş illeri
Gayrı fidanıdım sürmez dallarım Döküldü yeşilim yoktur allarım Kardaşsız gelini nasıl eğlerim Yarim mesken m'oldu Maraş illeri
***
Ahmet Şükrü Esen "Anadolu Türküleri" adlı kitabında türkünün çeşitlemesini şu şekilde aktarıyor, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Emel Matbaacılık, 1986 - Ankara, s.80
Maraş Maraş dediler de Maraş bir koca Maraş Kutnudur yorganım yastığım kumaş Bir yorgan altında can veren kardaş Öldü diye haber eylen sunama of anam of
Maraş'ın içinde bir çeşme akar Gelmez düşmanlardan geriden kaçar Şimdi garip anam yoluma bakar Öldü diye haber eylen sunama of anam of
Maraş'ın dağları da mor düzdür çamdır Görünür de bizim yurtlar dumandır Gayrı bizim geleceğimiz gümandır Öldü diye haber eylen sunama of anam of
Arpayı biçende olacak deste Başım yastıktadır kulağım seste Diyarı gurbette kimseler olmasın hasta Gayrı ben sılamı göremem demiş
Kılınç kabzasında kınalı parmak Ne yaman müşkilmiş yardan ayrılmak Hepimiz kırılırık yurdumuzu vermek Gayrı ben sılamı göremem demiş |
|
|