Nedir benim melül mahzun gezdiğim Ağlayıp yandığım dost senin için Ciğerimi delik delik deldiğim Ağlayıp yandığım hep senin için
Yandırdın odlara düşürdün nare Ciğer püryan oldu yüreğim yare Lokmaneler gelse bulamaz çare Ağlayıp gezdiğim hep senin için
Canım intizarda gözüm yollarda Beni Mecnun edip koydun çöllerde Diyar-ı gurbette garip ellerde Ağlayıp gezdiğim hep senin için
Feryadi'yim böyle imiş kaderim Dünya benim olsa şad olmaz gönlüm Hep senin içindir eğridir boynum Ağlayıp yandığım hep senin için |
|
|