Aydos deyince yeri göğü inleden Muharrem ustaydı bunu dinleden Gönülü kırmazdı bilerekyen bilmeden İnsan velisini neyledin dünya
Aydos sazını çalarken kendinden geçen Gönülden gönüle kapılar açan Aşkın dolusunu nefessiz içen Gönül delisini neyledin dünya
Aydos garibim babamdı Muharrem usta Bilirim aşıktı sevdiği dosta Sazının emaneti diye en son nefeste Sazın ulusunu neyledin dünya |
|
|