Gönlüm ister meramına ermeyi Neyleyim talihim var olmayınca Çok isterim bülbül sesi duymayı Bülbül gülü sevmez har olmayınca
Nasihatim gezme gönül yabanda Bir umudum kaldı karasabanda Düşmüşüm efkara iş yok tabanda Gönül ziyan eder kar olmayınca
Devrettim otuzu kırka yüz tuttum Hiçbir gün gülmedim daim yas tuttum Bir dem için bir ateşi dost ettim Yandırır cismimi kar olmayınca
Gözüm yaşı akar eli işlemez Bülbül figan eder gülü beslemez Gönül verip yar kolunu yaslamaz Dostun seni sevmez yar olmayınca
Feryat eder daim sende kar bülbül Ah eder bülbülü için gonca gül Yüz bin mihnet etsen yine eldir el Kalpte senin için ar olmayınca
Hoşa gider güzellerin oynağı On sekizde yakar gönül sığnağı Terkedemez güzel seven sevmeyi Bulanıp da sonra dur olmayınca
Kader gül demezse asla gülünmez Gönül kuşu pervaz etse yorulmaz Dostun güzel olsa yine sarılmaz Baştan iki gönül bir olmayınca
Bu sene kısmet çok fazla gezdi Gözüm gördüğünü elim de yazdı Zalim gurbet elden usandı bezdi Noksan Hod'da durmaz zar olmayınca |
|
|