Ömrüm hitam bulup dosta gidende Fuzuli yaş döküp el ağlamasın Ruhum uçup gider ne kalır tende Dudak ağlamasın dil ağlamasın
Bir vakit geldi mi kalmaz hiçbir kul Ne bahçe şad olmuş inan ne sümbül Boşa figan eder biçare bülbül Bülbül ağlamasın gül ağlamasın
Dostun çağrısına hürmet edilir Saygın varsa dost şerbeti tadılır Dost çağrısı dost yoluna gidilir Teneşir yaş döküp sal ağlamasın
Ruhum bedenime elveda derse Kabirde melekler sual ederse Eğer ruhum dost bağına giderse Ayak ağlamasın yol ağlamasın
Gidecek Dumani dostun yoluna Çifte melekleri sağı soluna Yaradan zulmetmez kendi kuluna Mezarım başında kul ağlamasın |
|
|