Öz kökünden budağından ayrılan Hezan vurmuş bir yarpağa dönmüşem Heç yetişmiş görmemişem bağımı Gülleri derilmiş bağa dönmüşem
Ömür keçib aylar iller dolanıb Derd elinden canım oda galanıb Te'bim sönüb könlüm şehri talanıb Yağı kesmiş bir çırağa dönmüşem
Tükenib taleyim kesilib çaram Sağalmaz hesteyem gövr edir yaram Bayrameli el tohunsa ağlaram Gelbi kövrek bir uşağa dönmüşem |
|
|