Ela gözlerine kurban olduğum Yar aşkına sararıp da solduğum Sevdiceğim bakışma yandığım Çok mu yanacağım ateşen senin
Mahalle önünde bir büyük çınar Ateş bu sinemde durmayıp yanar Tutsam yar elinden el beni kınar Çok mu yanacağım ateşen senin
Çiçekten bal yapar kovanda an Sensin bu gönlümün devleti varı Gözümün ışığı sanırsın huri Çok mu yanacağım ateşen senin
Komşulardan sordum onun soyunu Gördüm de vuruldum orta boyunu Ben bilirim nazlı yarin huyunu Çok mu yanacağım ateşen senin |
|
|