Abdurrahim Karakoç : Sıcak Afrika'nın Siyah Ağıdı Türkü Sözleri - Türkü Notaları - Türkü Hikayeleri

Önce ellerinde İncil
Sonra omuzlarında tüfekle geldiler
Evleri ekinleri bizim olan topraklara
Uzak ülkelerin uğursuz insanları
Ne hakla geldiler anam
Ne hakla geldiler

Allah bir dediler inanıverdik
Anlatmadılar kullar arasındaki farkı
Zulüm üstüne zulüm yığdılar
Korku üstüne korku
Siyah derili insan öğüttü dur-durak bilmeden
Kurdukları medeniyet çarkı

Misafir olmak dost olmak dururken
Şart mıydı ellerinde ilah olması
Bizde de vardı iki el iki ayak iki göz
Bizim de yüreğimiz vardı biz de bilirdik sevmeyi
Suç muydu derilerimizin siyah olması

Dövdüler vurdular sürdüler
Çocuklarımızı bile öpüp-koklayamadık
Bize ait olan her şeyimizi
Yeni efendilerimiz aldılar
Namusumuzu bile saklayamadık

Günü ayı yılı yok her zaman
Gökyüzünü kızıla boyadı akıttıkları kan
Köle yaptılar bizi beyaz medeniyete
Götürdüler madenlerimizi
Meyvelerimizi çocuklarımızı

Ve işte onlardan geriye kalan
Boş bir kilise
Taş bir kule
Bronz bir çan

Gel bunları da götür gideceğin yerlere
Adaletsiz medeniyetin babası
Ölçüsü menfaat olan
Beyaz insan