Sövtün neğmelerin deşti bağrımı Bele hezin hezin zarıma bülbül Almas kimi deydi sinemden keçdi Bais oldun derd-azarıma bülbül
Dağ başında duman durar gar gışlar Viranede mesken eder bayguşlar Sebeb nedi kim eyleyib garğışlar Kim deyib ömründe yarıma bülbül
Bahar olar gül hesretin çekersen Meylin bağa gülüstana tökersen Harı görçek ağlar gan yaş tökersen Men ölsem şerikdi ganıma bülbül
Silinmedi üreyimde galdı pas Şur salmadım bu alemde bir nefes Ferhad'a Kerem'e sahlayıram yas Galdı bu gisaslar zalıma bülbül
Çekirem gelbimde yaralı möhnet Bu zülmü cefanı sandım genimet Artırdın azarım eyleyir şiddet Gurban'am sen de bah halıma bülbül |
|
|