Gönlümün devası Piri Piranım Şu fani dünyadan göçtü de gitti Gönlümün bağında suna ceylanım Körpe kuzuların kaçtı da gitti
Takdir böyle yazmış ezel dünyada Konan göçer elbet kalmaz dünyada Yarene ahbaba etti elveda Rumzu hayal gibi geçti de gitti
Dokuz yüz kırk sekiz erişti vade Dertler tazelendi oldu ziyade Nice bin zar ile halim ifade Ecel peymanesin içti de gitti
Cümle mühibbanlar çektiler yası Kenci nihan oldu hasların hası Gönlümün süruru çeşmim cilası Başıma ateşler saçtı da gitti
Daimi'yim asla kalmam gümanda Er olanlar ölmez göçer bu handa Sma yel esti güller soldu gülşanda Bülbül bağımızdan uçtu da gitti |
|
|