Şu geniş dünyaya sığmayan gönül Şimdi bir odaya kapandı kaldı Bir dakka bir yerde duramaz iken Oturduğu yerden kalkamaz oldu
Hani o gençlikte çağlayan gönül Gahi gülüp gahi ağlayan gönül Güzeller köşkünde yaylayan gönül Gönül yaşar amma ümitler öldü
Elveda gençlikte geçen günüme Ezirail el atıyor canıma Yanarım gençlikte o zamanıma Acı tatlı günler hep hayal oldu
Nerde gençlikteki geçen çağlarım Sustu bülbül gazel döktü bağlarım Hergün hatırlarım hergün ağlarım Veysel ağlamanın zamanı geldi |
 |
|