S?fu bunlardan da (orada bulunan insanlardan) K?şiş'i s?ruşturdu.
D?diler:
K?şiş buradan g?çip, Beyazıd şehrine gitti.
Kerem ile S?fu o g?ce ?rada kaldılar, seher vakti t?zden y?la düşüp Beyazıd'a doğru gitmeye başladılar.
Kerem, dağ eteğini dolanan yol ile gidiyordu. Gördü ki bu y?rde, yani, dağ eteğinde ? kader çok turaç, keklik ve nice kuşlar var ki, yol üstünde, dağ eteğinde, ? tarafa bu tarafa uçuşup duruyorlar.
Bu olanca kuşların sevincini gören Kerem yürekten efkarlandı.
Birden bire Kerem'in halı perişan ?ldu, gönlü gam ile doldu. Sofu'dan sazı istedi.
-Sofu şu sazımı ver bu kuşlara bir türkü söyleyeyim.
Sofu sazı Kerem'e verdi, Kerem sazı sinesine basıp, halına münasip, gönlüne göre bir türkü söyledi. |