Güldürmedim nazlım birgün ben seni Bundan sonra yürü gül yavaş yavaş Ya görürsün ya görmezsin sen beni Artık defterinden sil yavaş yavaş
Yaprağım döküldü çiçeğim soldu Seninle ikbalim yüzüme güldü Kurtuldun kışından baharın geldi Açılsın bahçende gül yavaş yavaş
Çoktan sönmüş idi sevgin aşikar Bunu bilmez mi sandın ey hoş nigar Beni böyle süründüren bir ikrar Bilmek istiyorsan bil yavaş yavaş
Yaptığım binayı yıkıp devirdin Başkalara uydun işi çevirdin Destan ettin elden ele duyurdun Sevinip duruyor el yavaş yavaş
Zehirle yoğrulmuş vurduğun hançer Bundan kurtulmaya ne çarem mi var Çekerim bu derdi ölene kadar Bilmek istiyorsan gel yavaş yavaş
Meluli kapında bendedir bende Gönlüm yanındadır ayrılmaz sende Meğer ki bu ruh da çıkar bedende O zaman ayrılır yol yavaş yavaş |
|
|